Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ


« Η εξαπάτηση της κοινής γνώμης έφερε την καταστροφή!Ελεος, όχι άλλοι μάγειροι! »Η αποκάλυψη του Καρατζαφέρη
Posted by sofistis

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που πέρδεται ο Καρατζαφέρης η καθεστωτική δημοσιογραφία μετατρέπει την πορδή του σε είδηση και την κοινοποιεί αλύπητα προς πάσα κατεύθυνση και ιδιαιτέρως προς τους φουκαριάρηδες τηλεθεατές.. Στημένες καταστάσεις, συνάντηση με τον τάδε, χρόνια πολλά στον τάδε, κλπ..κλπ.. Εδώ ο κόσμος καίγεται.. Αλλά πώς κατάφερε αυτός ο άνθρωπος να φτάσει στον ύψιστο βαθμό του δημοσίου ενδιαφέροντος ώστε ακόμα και η πορδή του να αποτελεί είδηση; Ιδού η απορία.. Πώς γίνεται κοτζάμ τρανοί δημοσιογράφοι, Τρέμη και Τσίμας, πολιτικοί αναλυτές, επικοινωνιολόγοι και θεωρητικοί να διαγκωνίζονται ποιος θα πρωτοαναλύσει την πορδή του Καρατζαφέρη και θα επισημάνει τις βαρυσήμαντες επιπτώσεις της στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας;

Ο Καρατζαφέρης από τότε που ξεκίνησε την ένδοξη καριέρα του ως δημοσιογράφος προσπαθούσε να απαντήσει στο εξής αγωνιώδες υπαρξιακό ερώτημα: Αξίζει κανείς να ζει αν δεν φαίνεται; Έτσι έγινε καναλάρχης. Απέκτησε τηλεοπτικό σταθμό με έναν και μοναδικό παρουσιαστή ολόκληρου του καναλιού, τον εαυτόν του.. Η αλήθεια είναι ότι έζησε λαμπρές στιγμές δόξης διότι τον πήρε χαμπάρι ο Μιτζικώστας και τον έκανε διάσημο χαρίζοντας στο πανελλήνιο άφθονο γέλιο για να γεμίζει τις μίζερες στιγμές του..

Ομολογουμένως έξυπνος άνθρωπος ο Καρατζαφέρης σκέφτηκε να κεφαλαιοποιήσει την «επιτυχία» του και να μετατρέψει το γέλιο που εξέπεμπε σε ψήφους.. Έγινε λοιπόν βουλευτής, γεγονός πολύ εύκολο μια και στην εποχή μας η φαιδρότητα πολύ δύσκολα διακρίνεται από την πολιτική.. Αυτομάτως όμως βρέθηκε μπροστά σε ένα νέο αγωνιώδες υπαρξιακό ερώτημα. Αξίζει κανείς να ζει αν δεν είναι αρχηγός; Το επόμενο βήμα λοιπόν ήταν να φτιάξει κόμμα μαζεύοντας ένα συρφετό ελληναράδων με λερωμένα σώβρακα, γεγονός επίσης πολύ εύκολο σε μια χώρα όπου η πολιτική αποτελεί σχεδόν την μόνη ατομική υπαρξιακή διέξοδο και σωτηρία..

Παρατηρούμε δηλαδή ότι σε κάθε φάση της ζωής του Καρατζαφέρη οι δραστηριότητες του μεγάλου αυτού πολιτικού είναι αντίστοιχες και με το εκάστοτε υπαρξιακό του πρόβλημα.. Τώρα που διαθέτει και κόμμα έπρεπε και να επιβεβαιωθεί και ως αρχηγός. Έτσι, αμέσως μετά την είσοδο του κόμματος του στη βουλή, γεγονός επίσης πολύ εύκολο για ένα λαό που μπερδεύει το συμφέρον του με την γελοιότητα, άρχισε να ζητά επιμόνως και άνευ λόγου και αιτίας να «συναντηθούμε εμείς οι αρχηγοί υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας»..

Πέρασε μέρες ένδοξες ως αρχηγός ώσπου η χώρα άρχισε να βουλιάζει.. Αυτομάτως ο διορατικός αυτός πολιτικός άρπαξε την ευκαιρία και πάνω από το πτώμα προσάρμοσε αναλόγως και το υπαρξιακό του πρόβλημα. Αξίζει να ζεις αν δεν κυβερνάς ή τουλάχιστον αν δεν συγκυβερνάς; Έπεσε πάνω και σε ένα καλό παιδί, τον Γκιόργκο που είχε μαζέψει δυο τρείς φίλους του από το γυμναστήριο και έπαιζαν την κυβέρνηση της Ελλάδας και έγινε ακόμα και πασοκ προκειμένου να πάρει και αυτός ένα υπουργείο, γεγονός πολύ εύκολο γιατί επί της παρούσης διακυβερνήσεως ο καθένας μπορεί να γίνει υπουργός, ή συντονιστής
υπουργός, ή συντονιστής του συντονιστή, ακόμα και συντονιστής πρωθυπουργός, εφόσον έτσι και αλλιώς στην πραγματικότητα η χώρα κυβερνάται από άλλους εκ του εξωτερικού..

Σήμερα ο τόπος περνά τις πιο μαύρες στιγμές του.. Ο λαός είναι μεν παραδομένος, αλλά οι «νύχτες είναι γκαστρωμένες».. Στο πολιτικό σκηνικό αναμένονται εξελίξεις. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω έστω και περδόμενος.. Η πολιτική συγκυρία είναι άκρως ευνοϊκή για να κάνει κανείς πολιτική ακόμα και με πορδές όταν δεν έχει τίποτα άλλο να πεί.. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ξέρει πολύ καλά ότι οι πορδές του θα μετατραπούν σε είδηση.. Ο Καρατζαφέρης δηλαδή, με κάθε πορδή του που η Τρέμη κοινοποιεί στην ζωή μας, αποκαλύπτει το πόσο σαθρό και ξευτιλισμένο είναι το πολιτικό μας σύστημα και πόσο γελοία, ξετσίπωτη και βασιλικότερη του βασιλέως είναι η δημοσιογραφία που το στηρίζει..

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Βάσεις 2010:

18.000 περισσότεροι οι κάτω από τη βάση!

Η υπεύθυνη Παιδείας της Νέας Δημοκρατίας, εν αναμονή των εξελίξεων για τις βάσεις 2010, κατήγγειλε πως οι μαθητές μετά την κατάργηση της βάσης του 10, καταφεύγουν στην ήσσονα προσπάθεια και έτσι αυξήθηκε κατά πολύ ο αριθμός των κάτω από τη βάση! Αναλυτικά η δήλωση της Ελίζας Βόζενμπεργκ:

Η εικόνα των βαθμολογικών επιδόσεων στις πανελλαδικές εξετάσεις καταδεικνύει ότι «ενός κακού προηγηθέντος μύρια έπονται». Η κατάργηση της βάσης του 10 οδήγησε μέτριους μαθητές σε ελαστικοποίηση της προσπάθειάς τους, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί ο αριθμός των υποψηφίων οι οποίοι έγραψαν κάτω από τη βάση. Παρατηρείται, έτσι το φαινόμενο, χιλιάδες γραπτά -σχεδόν 18.000 περισσότερα απ’ ό,τι πέρυσι- να έχουν αξιολογηθεί με μονοψήφιους βαθμούς, ενώ αναμένεται να εισαχθούν φέτος 14.000 υποψήφιοι πιο πολλοί, λόγω του ανοίγματος των θυρών. Η πολιτική αυτή, της ανεξέλεγκτης – ουσιαστικά – εισαγωγής σε Ανώτατες Σχολές οδηγεί στην υποβάθμιση των σπουδών και, παράλληλα, δίνει το «φιλί της ζωής» σε Τμήματα τα οποία δεν έχουν καμία σύνδεση με την αγορά εργασίας. Πολλοί υποψήφιοι που εισάγονται με 3, 4 ή 5, είναι προφανές ότι στοχεύουν μόνο στη δυνατότητα αναβολής στράτευσης και εγκαταλείπουν τις σπουδές τους αμέσως μετά την «εικονική» εγγραφή τους στις Σχολές. Είναι απορίας άξιον, πώς η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, την ώρα που εφαρμόζει αυτή τη συγκεκριμένη πολιτική, εξαγγέλλει… συγχωνεύσεις και καταργήσεις Τμημάτων! Εννέα μήνες μετά, όφειλε η κα Υπουργός να έχει ξεκαθαρίσει τους στόχους και τους άξονες της πολιτικής, που επιθυμεί να εφαρμόσει, αλλά και να γνωρίζει επακριβώς τι προτίθεται να πράξει. Το ιδανικό θα ήταν, βέβαια, να είχε προχωρήσει, ήδη, σε πράξεις.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

AYTOI ΘΗΣΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ


MIA ΠΙΚΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ( Ρώμη)

Μπορεί οι ενίοτε μεταλλαγμένες ελληνικές αρχαιότητες να κοσμούν εξώφυλλα ξένων περιοδικών, ωστόσο πολλές από αυτές, θησαυροί αμύθητης αξίας, "παραθερίζουν" σε διάσημα μουσεία όλου του κόσμου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που επισκέπτονται το Λούβρο αποκλειστικά για να δουν την Νίκη της Σαμοθράκης και την Αφροδίτη της Μήλου, δεν είναι λίγοι όσοι μπαίνουν στο βρετανικό μουσείο για να θαυμάσουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα, δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες του μουσείου της Περγάμου που μένουν άναυδοι από τα μεγαλόπρεπα ελληνικά του εκθέματα. Ας δούμε λοιπόν μερικά σημαντικά μουσεία όλου του κόσμου που φιλοξενούν μέρος της ελληνικής ιστορίας.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΡΓΑΜΟΥ ( Βερολίνο)

ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ( Λονδίνο)


ΜΟΥΣΕΙΟ Metropolitan ( Nέα Υόρκη )



Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

ΓΟΥΝΣΤΟΚ : 40 XΡΟΝΙΑ META


Με αφορμή τα 40 χρόνια από το Γούντστοκ, το MSN.gr κάνει αναδρομή στο μυθικό ροκ φεστιβάλ που έμελλε να σημαδέψει μία ολόκληρη γενιά η οποία είχε ως απόλυτες προτεραιότητές της την αγάπη και την ειρήνη. Από τις 15 ως τις 18 Αυγούστου του 1969, περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι παρακολούθησαν ζωντανά στο Μπέθελ της Νέας Υόρκης, μερικά από τα γνωστότερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής όπως η Τζόαν Μπαέζ, ο Τζίμι Χέντριξ, οι Who, o Κάρλος Σαντάνα κ.ά., αλλά και καλλιτέχνες λιγότερο γνωστούς εκείνη την εποχή, όπως ο Τζο Κόκερ και η Μέλανι που έκαναν σπουδαία καριέρα μετά την εμφάνισή τους στο Γούντστοκ.


Το φεστιβάλ θεωρήθηκε μία από τις κλασικότερες στιγμές της δεκαετίας του '60, η οποία αν μη τι άλλο σφραγίστηκε με καλή ποπ ροκ μουσική...

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

OI MEΓΑΛΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΩΝ OSKARS

Peter O' Toole, 78 ετών,
8 υποψηφιότητες


Lawrence of Arabia (1962) • Becket (1964) • The Lion in Winter (1968) • Goodbye, Mr Chips (1969) • The Ruling Class (1972) • The Stunt Man (1980) • My favourite year (1982) • Venus (2007) Info: Κρατά το ρεκόρ με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ χωρίς καμία νίκη. Το μόνο βραβείο που παρέλαβε από την Ακαδημία ήταν ένα τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική προσφορά του το 2003.

Richard Burton, 7 υποψηφιότητες


My Cousin Rachel (1952) • The Robe (1953) • Becket (1964) • The Spy who came in from the cold (1965) • Who’s afraid of Virginia Wolf (1966) • Anne of the Thousand Days (1969) • Equus (1977) Info: Πολλοί σημειώνουν ότι οι χαμένες υποψηφιότητές του ήταν περισσότερες από τους γάμους του (5 τον αριθμό)!

Alfred Hitchcock, 5 υποψηφιότητες


Rebecca (1940) • Lifeboat (1944) • Spellbound (1945) • Real Window (1954) • Psycho (1960) Info: Σκηνοθέτησε περισσότερες από 50 ταινίες μέσα σε 6 δεκαετίες. Θεωρείται ο ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες και ο σημαντικότερος στην κατηγορία των ψυχολογικών θρίλερ, που όμως δεν βραβεύτηκε ποτέ από την Ακαδημία των Όσκαρ.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

O ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ ... ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ

Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ !..



Ενώ όλοι οι μεγάλοι στρατηγοί αλιεύουν στοιχεία από τον Θουκυδίδη, εν τούτοις, οι σύγχρονοι Έλληνες αγνοούν επιδεικτικά τον μεγάλο πρόγονό μας!…


ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, ο πόλεμος στο Ιράκ ανάγκασε πολλούς να στραφούν προς τα διδάγματα του μεγάλου ιστορικού της ελληνικής αρχαιότητος Θουκυδίδη. Ενός ιστορικού που οι Αμερικανοί όχι μόνον τώρα, αλλά και το 1991 στην περίφημη «Καταιγίδα της Ερήμου», είχαν στραφή προς αυτόν για να αντλήσουν επιχειρήματα και στρατηγικούς σχεδιασμούς προκειμένου να επιτύχουν του σκοπού των. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι ο τότε στρατιωτικός διοικητής Νόρμαν Σβάρτσκπωφ, καθώς και ο συνεργάτης του Κόλιν Πάουελ (σημερινός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ), σε συνέντευξη που είχαν παραχωρήσει στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως της εποχής εκείνης, είχαν ομολογήσει την μεγάλη αυτή αλήθεια, που έχει να κάνη με τον ένδοξο πρόγονό μας και την διαχρονική αξία του έργου του, που δεν είναι άλλο από την Ιστορία του.
Ακόμη και αυτοί, που προσπαθούν να συνδέσουν τα σημερινά γεγονότα με αυτά της Βίβλου, όπως για παράδειγμα την Μεσοποταμία με τους Πρωτοπλάστους στον παράδεισο, που βρισκόταν μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη ποταμού, ή την Βαβυλώνα, με τούς θρυλικούς κήπους της, πού ήσαν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, αγνοούν, φαίνεται, τον πύργο της Βαβέλ, που ήταν η αιτία για την διαίρεση των γλωσσών, σύμφωνα με όλα όσα έλεγε η Σίβυλλα η Χαλδαία, η οποία, πέραν των άλλων, είχε προφητεύσει και τον ερχομό στην γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και του Ιησού Χριστού:

« Σίβυλλα Χαλδαία, η και προς τινων Εβραία ονομαζομένη, η και
Περσίς, η κυρίως ονόματι καλουμένη Σαμβήθη, εκ του γένους του
μακαριωτάτου Νώε η των κατά Αλέξανδρον τον Μακεδόνα
λεγομένων προειρηκυία ης μνημονεύει Νικάνωρ ο τον Αλεξάνδρου
βίον ιστορήσας η περί του δεσπότου Χριστού μυρία προθεσπίσασα
της αυτού παρουσίας .» (Λεξικόν Σούδα)

Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ

Για τον Επιτάφιο του Περικλέους, που πολλοί ιστορικοί, ως ο κ Αλεξανδρος Λαγκαδάς (1) υποστηρίζουν, ότι είναι έργον χειρός της εταίρας Ασπασίας, συζύγου του Περικλέους, πολλά έχουν γραφεί. Μάλιστα, σύμφωνα με μία μελέτη, που είχε κάνει στο παρελθόν ο κ Βύρων Πολύδωρας, δικηγόρος και βουλευτής, για την αξιοκρατία, υποστηρίζεται η άποψις, ότι και αυτή ακόμη η Γαλλική διακήρυξις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εμπνευσμένη από τις διαχρονικές αξίες του Επιταφίου του Περικλέους (2). Και όχι μόνον…
Σήμερα θα σας αποδείξωμεν, ότι ο Επιτάφιος του Περικλέους έχει «εφαρμογήν» και εις τον πόλεμον, πού γίνεται στο Ιράκ, όχι βεβαίως ως όργανον πολέμου, αλλά ως τακτική του πολέμου αυτού, αφού απ’ τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, πολλές μέθοδοι της στρατηγικής των εμπολέμων αλιεύονται μέσα από αυτό το κείμενο, που διασώζει ο Θουκυδίδης.
Ας αρχίσωμεν, λοιπόν, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ Τζωρτζ Μπους, τον νεώτερο, ο οποίος, προκειμένου να «απελευθερώση» το Ιράκ και να εγκαταστήση την δημοκρατία στην χώρα αυτή, υποστηρίζει συνεχώς, ότι, ως Αμερική, έχουμε ένα πολίτευμα, το οποίο δεν ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων μας, και εμείς, δια του πολέμου, θέλουμε απλώς να επιβάλουμε το πολίτευμα αυτό της δημοκρατίας μας και εις το Ιράκ.
Δηλαδή, ο Αμερικανός Πρόεδρος λέγει ό,τι ακριβώς ισχυρίζεται ο Περικλής, με την μόνη διαφορά, ότι η εφαρμογή του πολιτεύματος αυτού, γίνεται … πιο δυναμικά :

«Χρώμεθα γάρ πολιτείας ου ζηλούση τους των πέλας νόμους, παράδειγμα δε μάλλον αυτοί όντες τισίν ή μιμούμενοι ετέρους. Και όνομα μεν δια το μη ες ολίγους αλλ’ ές πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται, μέτεστι δε κατά μέν τους νόμους προς τα ίδια διάφορα πάσι το ίσον, κατά δε την αξίωσιν, ως έκαστος έν τω ευδοκιμεί, ουκ από μέρους των πλέον, ες τα κοινά ή απ’ αρετής προτιμάται, ουδ’ αυ κατά πενίαν, έχων δε τι αγαθόν δράσαι την πόλιν, αξιώματος αφανεία κεκώλυται». (3)
(Έχομε δηλαδή πολίτευμα, το οποίον δεν ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων μας και εμείς, με το πολίτευμα αυτό, περισσότερον γινόμεθα παράδειγμα εις άλλους, παρά μιμούμεθα αυτούς. Το όνομά του είναι δημοκρατία, διότι την εξουσίαν εις αυτό την εξασκούν οι πολλοί και όχι οι ολίγοι. Προκειμένου δε περί ιδιωτικών διαφορών όλοι μας έχομεν απέναντι των νόμων τα ίδια δικαιώματα και τα ίδια καθήκοντα. Ως προς τα πολιτικά δικαιώματα, προτιμάται έκαστος εις την διοίκησιν των κοινών, αναλόγως των ικανοτήτων του εις κάτι και της αρετής του και όχι αναλόγως του πολιτικού κόμματος εις το οποίον ανήκει ούτε και ένεκα της πενίας του εμποδίζεται κανείς να κάμη κάποιο καλό εις την πόλιν, εφ’ όσον δύναται να το κάμη, ούτε και ένεκα του ότι δεν κατέχει επιφανή θέσιν εις την πολιτείαν).


ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΟΨΙΑ!…

Ο κ Τζωρτζ Μπους διακηρύσσει παντού, ότι μέσα εις την κυβέρνησίν του δεν υπάρχει καμμία υποψία και πως ο καθένας μπορεί να κάνη ό,τι θέλει αρκεί να μη βλάπτει το κοινό συμφέρον και τους νόμους της πολιτείας.
Μήπως κι εδώ ο Περικλής λέει τα ίδια;
Διαβάζουμε:

«Ως προς τις σχέσεις μας με το δημόσιον είμεθα ελεύθεροι πολίτες , εις δε τις σχέσεις μας αναμεταξύ μας, ως άτομα, δεν αισθανόμεθα ο ένας για τον άλλον υποψία, η οποία είναι ικανή να γεννηθή από την καθημερινή συμπεριφορά μας, διότι κανείς μας δεν οργίζεται εναντίον του άλλου, όταν εκείνος κάνη κάτι πού τον ικανοποιεί, ούτε κανείς μας, βλέποντας τον άλλον να κάνη κάτι, λαμβάνει τέτοια δυσάρεστη έκφραση στο πρόσωπό του, η οποία δεν βλάπτει μεν τον άλλον, αλλά τον στενοχωρεί. Ενώ δε στις ιδιωτικές μας σχέσεις προς την πολιτείαν δεν παραβαίνομεν τους νόμους από φόβο, διότι είμαστε συνηθισμένοι να υπακούωμεν εις τους εκάστοτε άρχοντες και εις τους νόμους, και προ πάντων εις εκείνους τους νόμους, οι οποίοι έχουν ψηφισθή προς ωφέλειαν των αδικουμένων, και εις εκείνους οι οποίοι είναι μεν άγραφοι, αλλά η παράβασίς των προσάπτει καταισχύνην εις τον παραβάτην, υπό πάντων ομολογουμένη» (4).

Βεβαίως, για όλα αυτά, είχαμε και έμπρακτον εφαρμογήν μέσα εις το υψηλόν επιτελείον του Λευκού Οίκου, αφού ένα «γεράκι» πού άκουγε εις το όνομα Ρίτσαρντ Περλ, απεμακρύνθη από το αξίωμά του, μόλις ο Πρόεδρος Μπους αντελήφθη τον ύποπτο ρόλο, πού διεδραμάτιζε ένας άνθρωπος, πού οι γνωρίζοντες τα πράγματα τον είχαν αποκαλέσει «άρχοντα του σκότους»!..

Η ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ

Τίθεται τώρα το ερώτημα:
-Ποιος έβαλε την ιδέα στον Αμερικανό Πρόεδρο για … ανοικοδόμηση του Ιράκ, μετά τον καταστροφικό πόλεμο, που ο ίδιος δημιούργησε, αφού, η περίοδος της ανοικοδομήσεως αυτής, συμπίπτει χρονικά (τι περίεργο!) με την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Πατρίδα μας, ενώ οι Αμερικανοί πολίτες, θα επωμισθούν μία τεράστια οικονομική θυσία για τον σκοπό της ανοικοδομήσεως της καταστραφείσης χώρας του Ιράκ;
Ας διαβάσωμε τον Επιτάφιον του Περικλέους:

«Αλλά και με την σκέψη μας βρήκαμε πολλούς τρόπους να αναπαυώμεθα από τους καθημερινούς κόπους, διότι έχομε καθιερώσει αγώνες και θυσίες για όλες τις εποχές του έτους, και έχουμε ωραίες ιδιωτικές οικοδομές, τις οποίες βλέποντες καθημερινώς οι πολίτες, λησμονούν τις στενοχώριες των» !… (5)

Αν μου πήτε τώρα, ότι όλη αυτή η πολεμική εκστρατεία γίνεται για τα αγαθά ή τα προϊόντα πού θα αποκομίσουν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους από τα πετρέλαια και ό,τι άλλο διαθέτουν οι χώρες αυτές, πού βρίσκονται στην σειρά των «απελευθερωτικών πολέμων, όπως η Συρία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία κλπ, πάλι εδώ ο Περικλής μας θυμίζει κάτι, που πρέπει να καταγραφή:

«Επειδή δε η πόλις μας είναι μεγάλη, εισάγονται εις αυτήν όλα τα προϊόντα εξ όλων των μερών του κόσμου, και τοιουτοτρόπως κατορθώνομεν να απολαμβάνωμε και τα αγαθά τα οποία παράγονται από άλλους ανθρώπους άλλων τόπων, με την αυτήν ευκολίαν, με την οποίαν απολαμβάνουμε τα αγαθά του δικού μας τόπου »!… (6)

ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ; ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!…

Εάν, τώρα, ρωτήση κάποιος πώς γίνεται και οι Αμερικανοί αδιαφορούν για την στρατηγική πού έχουν απέναντι στον πόλεμο, επιτρέποντας τους πάσης φύσεως πολεμικούς ανταποκριτές να καταγράφουν στις κάμερές των - ακόμη και μέσα στα αεροπλανοφόρα - ό,τι δήποτε θελήσουν, χωρίς να υπολογίσουν και το ενδεχόμενον του παράγοντος της κατασκοπείας, πάλι εδώ ο Περικλής «λύνει το πρόβλημα»:

« Με τους αντιπάλους μας έχουμε ακόμη και τις εξής διαφορές, ως προς την εξάσκησιν των πολεμικών ζητημάτων: Αφήνουμε δηλαδή ελεύθερη την είσοδο και παραμονή στην πόλη μας εις οιονδήποτε θέλει, και δεν εκδιώκουμε ποτέ τους ξένους για να τους εμποδίσουμε να ακούσουν ή να δουν κάτι το οποίο, αν δεν κρατηθή μυστικό και το ιδή κάποιος εχθρός, είναι δυνατόν να τον ωφελήση. Πράττομεν δε αυτό, διότι πιστεύομεν όχι τόσο στις πολεμικές μας προπαρασκευές, και τις απάτες, όσο εις την ανδρείαν μας κατά την εκτέλεσιν των πολεμικών επιχειρήσεων…» !… (7)

ΠΟΙΟΣ ΟΗΕ ΚΑΙ … ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ ;

Ο κ Τζωρτζ Μπους, ως γνωστόν, αρνήθηκε να δώση βάση στα όσα του έλεγε ο κ Κόφι Ανάν, Γενικός Γραμματεύς του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, μιας και οι χρονοβόρες διαδικασίες έβλαπταν την αμερικανική πολιτική.
Ερώτημα:
-Μήπως ο Περικλής έχει να πη κάτι και γι’ αυτό το θέμα;
Διαβάζουμε:

« … οι Λακεδαιμόνιοι δεν εκστρατεύουν ποτέ μόνοι των εναντίον της χώρας μας, αλλά έχουν μαζί τους όλους τους συμμάχους των , εμείς όμως μόνοι μας εκστρατεύοντες εις την χώρας των γειτόνων μας, και πολεμούντες εις ξένην χώραν, νικώμεν ευκόλως τις περισσότερες φορές εκείνους, οι οποίοι υπερασπίζουν την περιουσίαν των. Ουδείς μέχρι τώρα εχθρός αντιμετώπισε ολόκληρη την δύναμή μας συγκεντρωμένη, λόγω του ότι ταυτοχρόνως φροντίζομεν δια το ναυτικόν μας και αποστέλλομεν πολύ στρατόν εις πολλά μέρη κατά ξηράν. Εάν δε οι εχθροί μας συγκρουσθούν κάπου με ένα μόνο μέρος του στρατού μας και νικήσουν μερικούς εξ ημών, καυχώνται ότι μας απέκρουσαν όλους, εάν όμως νικηθούν, ισχυρίζονται ότι ενικήθησαν από ολόκληρον τον στρατόν μας. (…) Η πόλις μας και δι’ αυτά είναι αξία θαυμασμού και δι’ άλλα ακόμη..» (8)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1) Αλέξανδρος Λαγκαδάς: «Η Ελληνίδα στην Αρχαιότητα».
2) Εφημερίς «Η Καθημερινή» 3, 5 και 6 Ιουνίου 1981
3) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 37
4) Όπως παραπάνω.
5) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 38
6) Όπως παραπάνω.
7) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 39
8) Όπως παραπάνω.