Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ !..
Ενώ όλοι οι μεγάλοι στρατηγοί αλιεύουν στοιχεία από τον Θουκυδίδη, εν τούτοις, οι σύγχρονοι Έλληνες αγνοούν επιδεικτικά τον μεγάλο πρόγονό μας!…
ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, ο πόλεμος στο Ιράκ ανάγκασε πολλούς να στραφούν προς τα διδάγματα του μεγάλου ιστορικού της ελληνικής αρχαιότητος Θουκυδίδη. Ενός ιστορικού που οι Αμερικανοί όχι μόνον τώρα, αλλά και το 1991 στην περίφημη «Καταιγίδα της Ερήμου», είχαν στραφή προς αυτόν για να αντλήσουν επιχειρήματα και στρατηγικούς σχεδιασμούς προκειμένου να επιτύχουν του σκοπού των. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι ο τότε στρατιωτικός διοικητής Νόρμαν Σβάρτσκπωφ, καθώς και ο συνεργάτης του Κόλιν Πάουελ (σημερινός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ), σε συνέντευξη που είχαν παραχωρήσει στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως της εποχής εκείνης, είχαν ομολογήσει την μεγάλη αυτή αλήθεια, που έχει να κάνη με τον ένδοξο πρόγονό μας και την διαχρονική αξία του έργου του, που δεν είναι άλλο από την Ιστορία του.
Ακόμη και αυτοί, που προσπαθούν να συνδέσουν τα σημερινά γεγονότα με αυτά της Βίβλου, όπως για παράδειγμα την Μεσοποταμία με τους Πρωτοπλάστους στον παράδεισο, που βρισκόταν μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη ποταμού, ή την Βαβυλώνα, με τούς θρυλικούς κήπους της, πού ήσαν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, αγνοούν, φαίνεται, τον πύργο της Βαβέλ, που ήταν η αιτία για την διαίρεση των γλωσσών, σύμφωνα με όλα όσα έλεγε η Σίβυλλα η Χαλδαία, η οποία, πέραν των άλλων, είχε προφητεύσει και τον ερχομό στην γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και του Ιησού Χριστού:
« Σίβυλλα Χαλδαία, η και προς τινων Εβραία ονομαζομένη, η και
Περσίς, η κυρίως ονόματι καλουμένη Σαμβήθη, εκ του γένους του
μακαριωτάτου Νώε η των κατά Αλέξανδρον τον Μακεδόνα
λεγομένων προειρηκυία ης μνημονεύει Νικάνωρ ο τον Αλεξάνδρου
βίον ιστορήσας η περί του δεσπότου Χριστού μυρία προθεσπίσασα
της αυτού παρουσίας .» (Λεξικόν Σούδα)
Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
Για τον Επιτάφιο του Περικλέους, που πολλοί ιστορικοί, ως ο κ Αλεξανδρος Λαγκαδάς (1) υποστηρίζουν, ότι είναι έργον χειρός της εταίρας Ασπασίας, συζύγου του Περικλέους, πολλά έχουν γραφεί. Μάλιστα, σύμφωνα με μία μελέτη, που είχε κάνει στο παρελθόν ο κ Βύρων Πολύδωρας, δικηγόρος και βουλευτής, για την αξιοκρατία, υποστηρίζεται η άποψις, ότι και αυτή ακόμη η Γαλλική διακήρυξις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εμπνευσμένη από τις διαχρονικές αξίες του Επιταφίου του Περικλέους (2). Και όχι μόνον…
Σήμερα θα σας αποδείξωμεν, ότι ο Επιτάφιος του Περικλέους έχει «εφαρμογήν» και εις τον πόλεμον, πού γίνεται στο Ιράκ, όχι βεβαίως ως όργανον πολέμου, αλλά ως τακτική του πολέμου αυτού, αφού απ’ τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, πολλές μέθοδοι της στρατηγικής των εμπολέμων αλιεύονται μέσα από αυτό το κείμενο, που διασώζει ο Θουκυδίδης.
Ας αρχίσωμεν, λοιπόν, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ Τζωρτζ Μπους, τον νεώτερο, ο οποίος, προκειμένου να «απελευθερώση» το Ιράκ και να εγκαταστήση την δημοκρατία στην χώρα αυτή, υποστηρίζει συνεχώς, ότι, ως Αμερική, έχουμε ένα πολίτευμα, το οποίο δεν ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων μας, και εμείς, δια του πολέμου, θέλουμε απλώς να επιβάλουμε το πολίτευμα αυτό της δημοκρατίας μας και εις το Ιράκ.
Δηλαδή, ο Αμερικανός Πρόεδρος λέγει ό,τι ακριβώς ισχυρίζεται ο Περικλής, με την μόνη διαφορά, ότι η εφαρμογή του πολιτεύματος αυτού, γίνεται … πιο δυναμικά :
«Χρώμεθα γάρ πολιτείας ου ζηλούση τους των πέλας νόμους, παράδειγμα δε μάλλον αυτοί όντες τισίν ή μιμούμενοι ετέρους. Και όνομα μεν δια το μη ες ολίγους αλλ’ ές πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται, μέτεστι δε κατά μέν τους νόμους προς τα ίδια διάφορα πάσι το ίσον, κατά δε την αξίωσιν, ως έκαστος έν τω ευδοκιμεί, ουκ από μέρους των πλέον, ες τα κοινά ή απ’ αρετής προτιμάται, ουδ’ αυ κατά πενίαν, έχων δε τι αγαθόν δράσαι την πόλιν, αξιώματος αφανεία κεκώλυται». (3)
(Έχομε δηλαδή πολίτευμα, το οποίον δεν ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων μας και εμείς, με το πολίτευμα αυτό, περισσότερον γινόμεθα παράδειγμα εις άλλους, παρά μιμούμεθα αυτούς. Το όνομά του είναι δημοκρατία, διότι την εξουσίαν εις αυτό την εξασκούν οι πολλοί και όχι οι ολίγοι. Προκειμένου δε περί ιδιωτικών διαφορών όλοι μας έχομεν απέναντι των νόμων τα ίδια δικαιώματα και τα ίδια καθήκοντα. Ως προς τα πολιτικά δικαιώματα, προτιμάται έκαστος εις την διοίκησιν των κοινών, αναλόγως των ικανοτήτων του εις κάτι και της αρετής του και όχι αναλόγως του πολιτικού κόμματος εις το οποίον ανήκει ούτε και ένεκα της πενίας του εμποδίζεται κανείς να κάμη κάποιο καλό εις την πόλιν, εφ’ όσον δύναται να το κάμη, ούτε και ένεκα του ότι δεν κατέχει επιφανή θέσιν εις την πολιτείαν).
ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΟΨΙΑ!…
Ο κ Τζωρτζ Μπους διακηρύσσει παντού, ότι μέσα εις την κυβέρνησίν του δεν υπάρχει καμμία υποψία και πως ο καθένας μπορεί να κάνη ό,τι θέλει αρκεί να μη βλάπτει το κοινό συμφέρον και τους νόμους της πολιτείας.
Μήπως κι εδώ ο Περικλής λέει τα ίδια;
Διαβάζουμε:
«Ως προς τις σχέσεις μας με το δημόσιον είμεθα ελεύθεροι πολίτες , εις δε τις σχέσεις μας αναμεταξύ μας, ως άτομα, δεν αισθανόμεθα ο ένας για τον άλλον υποψία, η οποία είναι ικανή να γεννηθή από την καθημερινή συμπεριφορά μας, διότι κανείς μας δεν οργίζεται εναντίον του άλλου, όταν εκείνος κάνη κάτι πού τον ικανοποιεί, ούτε κανείς μας, βλέποντας τον άλλον να κάνη κάτι, λαμβάνει τέτοια δυσάρεστη έκφραση στο πρόσωπό του, η οποία δεν βλάπτει μεν τον άλλον, αλλά τον στενοχωρεί. Ενώ δε στις ιδιωτικές μας σχέσεις προς την πολιτείαν δεν παραβαίνομεν τους νόμους από φόβο, διότι είμαστε συνηθισμένοι να υπακούωμεν εις τους εκάστοτε άρχοντες και εις τους νόμους, και προ πάντων εις εκείνους τους νόμους, οι οποίοι έχουν ψηφισθή προς ωφέλειαν των αδικουμένων, και εις εκείνους οι οποίοι είναι μεν άγραφοι, αλλά η παράβασίς των προσάπτει καταισχύνην εις τον παραβάτην, υπό πάντων ομολογουμένη» (4).
Βεβαίως, για όλα αυτά, είχαμε και έμπρακτον εφαρμογήν μέσα εις το υψηλόν επιτελείον του Λευκού Οίκου, αφού ένα «γεράκι» πού άκουγε εις το όνομα Ρίτσαρντ Περλ, απεμακρύνθη από το αξίωμά του, μόλις ο Πρόεδρος Μπους αντελήφθη τον ύποπτο ρόλο, πού διεδραμάτιζε ένας άνθρωπος, πού οι γνωρίζοντες τα πράγματα τον είχαν αποκαλέσει «άρχοντα του σκότους»!..
Η ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ
Τίθεται τώρα το ερώτημα:
-Ποιος έβαλε την ιδέα στον Αμερικανό Πρόεδρο για … ανοικοδόμηση του Ιράκ, μετά τον καταστροφικό πόλεμο, που ο ίδιος δημιούργησε, αφού, η περίοδος της ανοικοδομήσεως αυτής, συμπίπτει χρονικά (τι περίεργο!) με την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Πατρίδα μας, ενώ οι Αμερικανοί πολίτες, θα επωμισθούν μία τεράστια οικονομική θυσία για τον σκοπό της ανοικοδομήσεως της καταστραφείσης χώρας του Ιράκ;
Ας διαβάσωμε τον Επιτάφιον του Περικλέους:
«Αλλά και με την σκέψη μας βρήκαμε πολλούς τρόπους να αναπαυώμεθα από τους καθημερινούς κόπους, διότι έχομε καθιερώσει αγώνες και θυσίες για όλες τις εποχές του έτους, και έχουμε ωραίες ιδιωτικές οικοδομές, τις οποίες βλέποντες καθημερινώς οι πολίτες, λησμονούν τις στενοχώριες των» !… (5)
Αν μου πήτε τώρα, ότι όλη αυτή η πολεμική εκστρατεία γίνεται για τα αγαθά ή τα προϊόντα πού θα αποκομίσουν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους από τα πετρέλαια και ό,τι άλλο διαθέτουν οι χώρες αυτές, πού βρίσκονται στην σειρά των «απελευθερωτικών πολέμων, όπως η Συρία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία κλπ, πάλι εδώ ο Περικλής μας θυμίζει κάτι, που πρέπει να καταγραφή:
«Επειδή δε η πόλις μας είναι μεγάλη, εισάγονται εις αυτήν όλα τα προϊόντα εξ όλων των μερών του κόσμου, και τοιουτοτρόπως κατορθώνομεν να απολαμβάνωμε και τα αγαθά τα οποία παράγονται από άλλους ανθρώπους άλλων τόπων, με την αυτήν ευκολίαν, με την οποίαν απολαμβάνουμε τα αγαθά του δικού μας τόπου »!… (6)
ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ; ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!…
Εάν, τώρα, ρωτήση κάποιος πώς γίνεται και οι Αμερικανοί αδιαφορούν για την στρατηγική πού έχουν απέναντι στον πόλεμο, επιτρέποντας τους πάσης φύσεως πολεμικούς ανταποκριτές να καταγράφουν στις κάμερές των - ακόμη και μέσα στα αεροπλανοφόρα - ό,τι δήποτε θελήσουν, χωρίς να υπολογίσουν και το ενδεχόμενον του παράγοντος της κατασκοπείας, πάλι εδώ ο Περικλής «λύνει το πρόβλημα»:
« Με τους αντιπάλους μας έχουμε ακόμη και τις εξής διαφορές, ως προς την εξάσκησιν των πολεμικών ζητημάτων: Αφήνουμε δηλαδή ελεύθερη την είσοδο και παραμονή στην πόλη μας εις οιονδήποτε θέλει, και δεν εκδιώκουμε ποτέ τους ξένους για να τους εμποδίσουμε να ακούσουν ή να δουν κάτι το οποίο, αν δεν κρατηθή μυστικό και το ιδή κάποιος εχθρός, είναι δυνατόν να τον ωφελήση. Πράττομεν δε αυτό, διότι πιστεύομεν όχι τόσο στις πολεμικές μας προπαρασκευές, και τις απάτες, όσο εις την ανδρείαν μας κατά την εκτέλεσιν των πολεμικών επιχειρήσεων…» !… (7)
ΠΟΙΟΣ ΟΗΕ ΚΑΙ … ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ ;
Ο κ Τζωρτζ Μπους, ως γνωστόν, αρνήθηκε να δώση βάση στα όσα του έλεγε ο κ Κόφι Ανάν, Γενικός Γραμματεύς του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, μιας και οι χρονοβόρες διαδικασίες έβλαπταν την αμερικανική πολιτική.
Ερώτημα:
-Μήπως ο Περικλής έχει να πη κάτι και γι’ αυτό το θέμα;
Διαβάζουμε:
« … οι Λακεδαιμόνιοι δεν εκστρατεύουν ποτέ μόνοι των εναντίον της χώρας μας, αλλά έχουν μαζί τους όλους τους συμμάχους των , εμείς όμως μόνοι μας εκστρατεύοντες εις την χώρας των γειτόνων μας, και πολεμούντες εις ξένην χώραν, νικώμεν ευκόλως τις περισσότερες φορές εκείνους, οι οποίοι υπερασπίζουν την περιουσίαν των. Ουδείς μέχρι τώρα εχθρός αντιμετώπισε ολόκληρη την δύναμή μας συγκεντρωμένη, λόγω του ότι ταυτοχρόνως φροντίζομεν δια το ναυτικόν μας και αποστέλλομεν πολύ στρατόν εις πολλά μέρη κατά ξηράν. Εάν δε οι εχθροί μας συγκρουσθούν κάπου με ένα μόνο μέρος του στρατού μας και νικήσουν μερικούς εξ ημών, καυχώνται ότι μας απέκρουσαν όλους, εάν όμως νικηθούν, ισχυρίζονται ότι ενικήθησαν από ολόκληρον τον στρατόν μας. (…) Η πόλις μας και δι’ αυτά είναι αξία θαυμασμού και δι’ άλλα ακόμη..» (8)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1) Αλέξανδρος Λαγκαδάς: «Η Ελληνίδα στην Αρχαιότητα».
2) Εφημερίς «Η Καθημερινή» 3, 5 και 6 Ιουνίου 1981
3) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 37
4) Όπως παραπάνω.
5) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 38
6) Όπως παραπάνω.
7) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 39
8) Όπως παραπάνω.
ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, ο πόλεμος στο Ιράκ ανάγκασε πολλούς να στραφούν προς τα διδάγματα του μεγάλου ιστορικού της ελληνικής αρχαιότητος Θουκυδίδη. Ενός ιστορικού που οι Αμερικανοί όχι μόνον τώρα, αλλά και το 1991 στην περίφημη «Καταιγίδα της Ερήμου», είχαν στραφή προς αυτόν για να αντλήσουν επιχειρήματα και στρατηγικούς σχεδιασμούς προκειμένου να επιτύχουν του σκοπού των. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι ο τότε στρατιωτικός διοικητής Νόρμαν Σβάρτσκπωφ, καθώς και ο συνεργάτης του Κόλιν Πάουελ (σημερινός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ), σε συνέντευξη που είχαν παραχωρήσει στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως της εποχής εκείνης, είχαν ομολογήσει την μεγάλη αυτή αλήθεια, που έχει να κάνη με τον ένδοξο πρόγονό μας και την διαχρονική αξία του έργου του, που δεν είναι άλλο από την Ιστορία του.
Ακόμη και αυτοί, που προσπαθούν να συνδέσουν τα σημερινά γεγονότα με αυτά της Βίβλου, όπως για παράδειγμα την Μεσοποταμία με τους Πρωτοπλάστους στον παράδεισο, που βρισκόταν μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη ποταμού, ή την Βαβυλώνα, με τούς θρυλικούς κήπους της, πού ήσαν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, αγνοούν, φαίνεται, τον πύργο της Βαβέλ, που ήταν η αιτία για την διαίρεση των γλωσσών, σύμφωνα με όλα όσα έλεγε η Σίβυλλα η Χαλδαία, η οποία, πέραν των άλλων, είχε προφητεύσει και τον ερχομό στην γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και του Ιησού Χριστού:
« Σίβυλλα Χαλδαία, η και προς τινων Εβραία ονομαζομένη, η και
Περσίς, η κυρίως ονόματι καλουμένη Σαμβήθη, εκ του γένους του
μακαριωτάτου Νώε η των κατά Αλέξανδρον τον Μακεδόνα
λεγομένων προειρηκυία ης μνημονεύει Νικάνωρ ο τον Αλεξάνδρου
βίον ιστορήσας η περί του δεσπότου Χριστού μυρία προθεσπίσασα
της αυτού παρουσίας .» (Λεξικόν Σούδα)
Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
Για τον Επιτάφιο του Περικλέους, που πολλοί ιστορικοί, ως ο κ Αλεξανδρος Λαγκαδάς (1) υποστηρίζουν, ότι είναι έργον χειρός της εταίρας Ασπασίας, συζύγου του Περικλέους, πολλά έχουν γραφεί. Μάλιστα, σύμφωνα με μία μελέτη, που είχε κάνει στο παρελθόν ο κ Βύρων Πολύδωρας, δικηγόρος και βουλευτής, για την αξιοκρατία, υποστηρίζεται η άποψις, ότι και αυτή ακόμη η Γαλλική διακήρυξις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εμπνευσμένη από τις διαχρονικές αξίες του Επιταφίου του Περικλέους (2). Και όχι μόνον…
Σήμερα θα σας αποδείξωμεν, ότι ο Επιτάφιος του Περικλέους έχει «εφαρμογήν» και εις τον πόλεμον, πού γίνεται στο Ιράκ, όχι βεβαίως ως όργανον πολέμου, αλλά ως τακτική του πολέμου αυτού, αφού απ’ τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, πολλές μέθοδοι της στρατηγικής των εμπολέμων αλιεύονται μέσα από αυτό το κείμενο, που διασώζει ο Θουκυδίδης.
Ας αρχίσωμεν, λοιπόν, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ Τζωρτζ Μπους, τον νεώτερο, ο οποίος, προκειμένου να «απελευθερώση» το Ιράκ και να εγκαταστήση την δημοκρατία στην χώρα αυτή, υποστηρίζει συνεχώς, ότι, ως Αμερική, έχουμε ένα πολίτευμα, το οποίο δεν ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων μας, και εμείς, δια του πολέμου, θέλουμε απλώς να επιβάλουμε το πολίτευμα αυτό της δημοκρατίας μας και εις το Ιράκ.
Δηλαδή, ο Αμερικανός Πρόεδρος λέγει ό,τι ακριβώς ισχυρίζεται ο Περικλής, με την μόνη διαφορά, ότι η εφαρμογή του πολιτεύματος αυτού, γίνεται … πιο δυναμικά :
«Χρώμεθα γάρ πολιτείας ου ζηλούση τους των πέλας νόμους, παράδειγμα δε μάλλον αυτοί όντες τισίν ή μιμούμενοι ετέρους. Και όνομα μεν δια το μη ες ολίγους αλλ’ ές πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται, μέτεστι δε κατά μέν τους νόμους προς τα ίδια διάφορα πάσι το ίσον, κατά δε την αξίωσιν, ως έκαστος έν τω ευδοκιμεί, ουκ από μέρους των πλέον, ες τα κοινά ή απ’ αρετής προτιμάται, ουδ’ αυ κατά πενίαν, έχων δε τι αγαθόν δράσαι την πόλιν, αξιώματος αφανεία κεκώλυται». (3)
(Έχομε δηλαδή πολίτευμα, το οποίον δεν ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων μας και εμείς, με το πολίτευμα αυτό, περισσότερον γινόμεθα παράδειγμα εις άλλους, παρά μιμούμεθα αυτούς. Το όνομά του είναι δημοκρατία, διότι την εξουσίαν εις αυτό την εξασκούν οι πολλοί και όχι οι ολίγοι. Προκειμένου δε περί ιδιωτικών διαφορών όλοι μας έχομεν απέναντι των νόμων τα ίδια δικαιώματα και τα ίδια καθήκοντα. Ως προς τα πολιτικά δικαιώματα, προτιμάται έκαστος εις την διοίκησιν των κοινών, αναλόγως των ικανοτήτων του εις κάτι και της αρετής του και όχι αναλόγως του πολιτικού κόμματος εις το οποίον ανήκει ούτε και ένεκα της πενίας του εμποδίζεται κανείς να κάμη κάποιο καλό εις την πόλιν, εφ’ όσον δύναται να το κάμη, ούτε και ένεκα του ότι δεν κατέχει επιφανή θέσιν εις την πολιτείαν).
ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΟΨΙΑ!…
Ο κ Τζωρτζ Μπους διακηρύσσει παντού, ότι μέσα εις την κυβέρνησίν του δεν υπάρχει καμμία υποψία και πως ο καθένας μπορεί να κάνη ό,τι θέλει αρκεί να μη βλάπτει το κοινό συμφέρον και τους νόμους της πολιτείας.
Μήπως κι εδώ ο Περικλής λέει τα ίδια;
Διαβάζουμε:
«Ως προς τις σχέσεις μας με το δημόσιον είμεθα ελεύθεροι πολίτες , εις δε τις σχέσεις μας αναμεταξύ μας, ως άτομα, δεν αισθανόμεθα ο ένας για τον άλλον υποψία, η οποία είναι ικανή να γεννηθή από την καθημερινή συμπεριφορά μας, διότι κανείς μας δεν οργίζεται εναντίον του άλλου, όταν εκείνος κάνη κάτι πού τον ικανοποιεί, ούτε κανείς μας, βλέποντας τον άλλον να κάνη κάτι, λαμβάνει τέτοια δυσάρεστη έκφραση στο πρόσωπό του, η οποία δεν βλάπτει μεν τον άλλον, αλλά τον στενοχωρεί. Ενώ δε στις ιδιωτικές μας σχέσεις προς την πολιτείαν δεν παραβαίνομεν τους νόμους από φόβο, διότι είμαστε συνηθισμένοι να υπακούωμεν εις τους εκάστοτε άρχοντες και εις τους νόμους, και προ πάντων εις εκείνους τους νόμους, οι οποίοι έχουν ψηφισθή προς ωφέλειαν των αδικουμένων, και εις εκείνους οι οποίοι είναι μεν άγραφοι, αλλά η παράβασίς των προσάπτει καταισχύνην εις τον παραβάτην, υπό πάντων ομολογουμένη» (4).
Βεβαίως, για όλα αυτά, είχαμε και έμπρακτον εφαρμογήν μέσα εις το υψηλόν επιτελείον του Λευκού Οίκου, αφού ένα «γεράκι» πού άκουγε εις το όνομα Ρίτσαρντ Περλ, απεμακρύνθη από το αξίωμά του, μόλις ο Πρόεδρος Μπους αντελήφθη τον ύποπτο ρόλο, πού διεδραμάτιζε ένας άνθρωπος, πού οι γνωρίζοντες τα πράγματα τον είχαν αποκαλέσει «άρχοντα του σκότους»!..
Η ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ
Τίθεται τώρα το ερώτημα:
-Ποιος έβαλε την ιδέα στον Αμερικανό Πρόεδρο για … ανοικοδόμηση του Ιράκ, μετά τον καταστροφικό πόλεμο, που ο ίδιος δημιούργησε, αφού, η περίοδος της ανοικοδομήσεως αυτής, συμπίπτει χρονικά (τι περίεργο!) με την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Πατρίδα μας, ενώ οι Αμερικανοί πολίτες, θα επωμισθούν μία τεράστια οικονομική θυσία για τον σκοπό της ανοικοδομήσεως της καταστραφείσης χώρας του Ιράκ;
Ας διαβάσωμε τον Επιτάφιον του Περικλέους:
«Αλλά και με την σκέψη μας βρήκαμε πολλούς τρόπους να αναπαυώμεθα από τους καθημερινούς κόπους, διότι έχομε καθιερώσει αγώνες και θυσίες για όλες τις εποχές του έτους, και έχουμε ωραίες ιδιωτικές οικοδομές, τις οποίες βλέποντες καθημερινώς οι πολίτες, λησμονούν τις στενοχώριες των» !… (5)
Αν μου πήτε τώρα, ότι όλη αυτή η πολεμική εκστρατεία γίνεται για τα αγαθά ή τα προϊόντα πού θα αποκομίσουν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους από τα πετρέλαια και ό,τι άλλο διαθέτουν οι χώρες αυτές, πού βρίσκονται στην σειρά των «απελευθερωτικών πολέμων, όπως η Συρία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία κλπ, πάλι εδώ ο Περικλής μας θυμίζει κάτι, που πρέπει να καταγραφή:
«Επειδή δε η πόλις μας είναι μεγάλη, εισάγονται εις αυτήν όλα τα προϊόντα εξ όλων των μερών του κόσμου, και τοιουτοτρόπως κατορθώνομεν να απολαμβάνωμε και τα αγαθά τα οποία παράγονται από άλλους ανθρώπους άλλων τόπων, με την αυτήν ευκολίαν, με την οποίαν απολαμβάνουμε τα αγαθά του δικού μας τόπου »!… (6)
ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ; ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!…
Εάν, τώρα, ρωτήση κάποιος πώς γίνεται και οι Αμερικανοί αδιαφορούν για την στρατηγική πού έχουν απέναντι στον πόλεμο, επιτρέποντας τους πάσης φύσεως πολεμικούς ανταποκριτές να καταγράφουν στις κάμερές των - ακόμη και μέσα στα αεροπλανοφόρα - ό,τι δήποτε θελήσουν, χωρίς να υπολογίσουν και το ενδεχόμενον του παράγοντος της κατασκοπείας, πάλι εδώ ο Περικλής «λύνει το πρόβλημα»:
« Με τους αντιπάλους μας έχουμε ακόμη και τις εξής διαφορές, ως προς την εξάσκησιν των πολεμικών ζητημάτων: Αφήνουμε δηλαδή ελεύθερη την είσοδο και παραμονή στην πόλη μας εις οιονδήποτε θέλει, και δεν εκδιώκουμε ποτέ τους ξένους για να τους εμποδίσουμε να ακούσουν ή να δουν κάτι το οποίο, αν δεν κρατηθή μυστικό και το ιδή κάποιος εχθρός, είναι δυνατόν να τον ωφελήση. Πράττομεν δε αυτό, διότι πιστεύομεν όχι τόσο στις πολεμικές μας προπαρασκευές, και τις απάτες, όσο εις την ανδρείαν μας κατά την εκτέλεσιν των πολεμικών επιχειρήσεων…» !… (7)
ΠΟΙΟΣ ΟΗΕ ΚΑΙ … ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ ;
Ο κ Τζωρτζ Μπους, ως γνωστόν, αρνήθηκε να δώση βάση στα όσα του έλεγε ο κ Κόφι Ανάν, Γενικός Γραμματεύς του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, μιας και οι χρονοβόρες διαδικασίες έβλαπταν την αμερικανική πολιτική.
Ερώτημα:
-Μήπως ο Περικλής έχει να πη κάτι και γι’ αυτό το θέμα;
Διαβάζουμε:
« … οι Λακεδαιμόνιοι δεν εκστρατεύουν ποτέ μόνοι των εναντίον της χώρας μας, αλλά έχουν μαζί τους όλους τους συμμάχους των , εμείς όμως μόνοι μας εκστρατεύοντες εις την χώρας των γειτόνων μας, και πολεμούντες εις ξένην χώραν, νικώμεν ευκόλως τις περισσότερες φορές εκείνους, οι οποίοι υπερασπίζουν την περιουσίαν των. Ουδείς μέχρι τώρα εχθρός αντιμετώπισε ολόκληρη την δύναμή μας συγκεντρωμένη, λόγω του ότι ταυτοχρόνως φροντίζομεν δια το ναυτικόν μας και αποστέλλομεν πολύ στρατόν εις πολλά μέρη κατά ξηράν. Εάν δε οι εχθροί μας συγκρουσθούν κάπου με ένα μόνο μέρος του στρατού μας και νικήσουν μερικούς εξ ημών, καυχώνται ότι μας απέκρουσαν όλους, εάν όμως νικηθούν, ισχυρίζονται ότι ενικήθησαν από ολόκληρον τον στρατόν μας. (…) Η πόλις μας και δι’ αυτά είναι αξία θαυμασμού και δι’ άλλα ακόμη..» (8)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1) Αλέξανδρος Λαγκαδάς: «Η Ελληνίδα στην Αρχαιότητα».
2) Εφημερίς «Η Καθημερινή» 3, 5 και 6 Ιουνίου 1981
3) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 37
4) Όπως παραπάνω.
5) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 38
6) Όπως παραπάνω.
7) Θουκυδίδου, Ιστοριών Β΄ 39
8) Όπως παραπάνω.
